Bu Hikaye Suriyeli ve Türkiyeli Gençlerin Hikayesi

Kısa metrajlı bir tanıtım filmi çekilecekti. 16 Temmuz Gençlik Hareketi fikrini ortaya atıp, ellerini taşın altına koyan ve vakit kaybetmeden çalışmaya başlayan gençler “Suriye İçin Sınırlara Dayanıyoruz” eyleminin tanıtım filminde başrolü yine kendileri oynayacaklardı.

Suriye’deki kardeşleri için bir araya gelmişlerdi. Pek çoğu ilk kez birbirleriyle tanışmıştı. Hepsi farklı fraksiyonlara mensuptu. Fakat genel geçer tüm fikir ayrılıklarını bir kenara bırakıp hedefe kilitlenmişlerdi.

Film çekimlerinde yine tam bir bütünlük havası vardı. Suriyeli kardeşleri onları birbirlerine yakınlaştırmıştı. Allah zaten “benim rızam için bir araya gelen iki kişinin üçüncüsü ben olurum” demiyor muydu? 16 Temmuz Gençlik Hareketi üyeleri bu realitenin hayata izdüşümlerini gösteriyorlardı.

Ben tanıtım filminde rol almadım. İzleyici oldum. Her bir genç tek cümleyle Suriye’ye neden gittiğini anlattı.

Kimi Suriye’deki kardeşlerinin özgürlüğü için,

Kimi diktatörlere karşı tavır almak için,

Kimi ulusal sınırlara değil, ümmetin sınırlarına inandığı için 16 Temmuz’da Hatay’a gideceğini söyledi.

Tanıtım filmi muhteşem bir kapanış sahnesiyle sona erdi. 16 Temmuz Gençlik Hareketi’nin tüm üyeleri omuz omuza hep bir ağızdan “16 Temmuz’da Suriye halkı için sınırlara dayanacağız!” dedi.

Çekim sonrası merkez üssümüz olan At Pazarı Meydanı’na döndük. Hareketin ana unsurlarından olan Milli Türk Talebe Birliği meydanda bir fotoğraf sergisi açmıştı.  At Pazarı’ndaki kafelerde insanlar dünyaya odaklanmışken, onlar Suriye için daha başka neler yapabilirizin derdindeydi.

Sergideki fotoğraflara herkes birer mesaj yazdı. Benim mesajım, “Ortadoğu halklarının kaderini, Ortadoğu halkları yazar” oldu. Gün içinde Kurtuba Dergisi’nin sitesi hacklenmiş ve sitemiz kullanılmaz hale gelmişti.

O mesajı yazarken tekrar  “Hala bir ümit var Selman!” dedim içimden. Eve gelip hemen bir blog sitesi açtım. Nitekim 16 Temmuz Gençlik Hareketi’nin yazılacak tarihi bir hikayesi vardı.

Selman Maltaş